Hou hem zelf!

Tijdens dit EK zal ik zo vaak als mogelijk proberen iets te schrijven over leuke, opvallende, vreemde zaken rondom het toernooi. Deel 8: een jeugdherinnering.
  

Hou hem zelf!

In 3 mavo was ik een weinig opvallende leerling. Dat was ook niet nodig want opvallende leerlingen waren er al genoeg. (In die zin was ik dus wel opvallend. Ik viel op door onopvallend te zijn, zeg maar.)  Ik had genoeg vrienden en lette net genoeg op om met grote regelmaat mijn favoriete eindcijfer, een 6, te laten noteren.

Kennis van de economie werd ons bijgebracht door een jonge leraar die door iedereen werd gepest. Of, nu ja, door iedereen. Vooral de opvallende leerlingen hadden het op meneer Buijs voorzien. Hij regeerde bepaald niet met strakke hand en had als bijkomende handicap dat hij homoseksueel was. Het was hem nooit gevraagd maar algemeen werd aangenomen dat het zo was. Klas 3A van het Erasmus College te Zoetermeer huldigde toen al het principe van De Telegraaf: veronderstelling is genoeg voor aanname. Navraag levert je immers heel veel extra werk op en zelden een sappig verhaal.

Lessen ontaarden structureel in chaos en ik geloof niet dat ik iets heb geleerd dat jaar. Althans, niet over het reilen en zeilen binnen de economische sector. Tijdens één van de anarchistische uurtjes zat ik naast de meest irritante jongen uit de klas, Olivier. Een klein ventje met een onwaarschijnlijk grote gezouten zeiksluiter. Iedere keer als Buijs hem tot de orde riep met een welgemeend 'Olivier, hou je mond!', counterde de gedrogeerde tuinkabouter adrem: 'Ik ga hem niet weggeven!'. Zelfs een dove kon het horen maar bang voor een verbale vernedering, negeerde de leraar het snotjong volledig. Ook de tweede en derde keer.

Toen werd ik op mijn gekwek aangesproken. Leraar Buijs, die zich inmiddels had bekwaamd in het ontwijken van propjes en papieren vliegtuigjes, was in de complete puinhoop de wanhoop nabij. "Hou nou eens je bek," schreeuwde hij met overslaande stem. Ik zag mijn kans schoon om hem voor ééns en altijd te elimineren en zei terug: 'hou hem zelf!'. De klas viel even stil. Twee minuten later stond ik bij de conrector, een paar uur later was ik te vinden in de aula. In mijn hand een bezem.

Ik moest hieraan denken toen ik Arjen Robben, in de wedstrijd tegen Portugal, "hou je bek, man" hoorde blèren tegen  bondscoach Van Marwijk. In het veld mag Robben dan een opvallende speler zijn, als persoonlijkheid is hij natuurlijk behoorlijk kleurloos. Dat zijn 'hou je bek, man' nu symbool staat voor de beerput die Oranje blijkt te zijn, is sneu voor hem. Want eerlijk is eerlijk, dat soort taal wordt nu eenmaal op een voetbalveld gesproken. Maar direct is het wel een wijze les voor Robben. Wanneer je normaal onopvallend bent ben je niet de aangewezen persoon om een bondscoach op de rand van de afgrond het laatste zetje te geven. Daar zijn anderen voor. Daarom is het ook zo jammer dat bondscoach Bert niet het enige juiste deed op dat moment. Heel hard terugschreeuwen: "hou hem zelf!".