Een maand geleden presenteerde Job Cohen de conclusies van zijn onderzoek naar de Project X-rellen in Haren. Wat bleek: burgemeester en politie hebben fouten gemaakt. En, oh ja, er was drank in het spel. Als Henk, Ingrid of Simon van Herpen zijnde denk je, bij het lezen van zo'n eindoordeel: "Ja, nogal wiedes". Je vraagt je af waarom er maanden speurwerk gedaan moet worden om tot zo'n voor de hand liggende slotsom te komen. Dat had Mariët Oosterwijk heel anders gedaan. Veel sneller vooral.
Deze week verscheen op de website van De Telegraaf de PRIVEflits. Een filmpje waarin onderzoekjournalist Oosterwijk haar licht laat schijnen over wat in bepaalde kringen wel wordt aangeduid als 'de Sylvie-gate'. De presentatie van het item is in handen van Rob Hammink. Ook journalist.
Heel kort, maar zeer duidelijk, zetten de twee uiteen waar alle drukte rondom Sylvie nu eigenlijk om gaat.
Omdat het stukje is gemaakt op de redactie van De Telegraaf, ben je snel geneigd te denken dat de waarheid weinig eer wordt aangedaan. Alle vooroordelen (roddelblaadje, rechtse kerk, enz.) kunnen gerust de prullenbak in, want ik kan u verzekeren: niks is minder waar! "Er is een aantal feiten bekend, dus die zal ik even herhalen", vangt Mariët meteen maar aan. Vervolgens wordt zeer punctueel uiteengezet hoe de vork in de steel zit. Sylvie en Rafael waren getrouwd en gingen naar Hamburg omdat Rafael voor HSV ging voetballen. Daar, in Hamburg, werden ze "in de arm genomen" door Sabia Boulahrouz, vrouw van voetballer Khalid Boulahrouz. Wanneer Khalid vertrekt naar Portugal en Sylvie en Rafael gaan scheiden, trekt Rafael steeds meer naar Sabia toe. Met alle gevolgen van dien. En Sylvie? Die vermaakt zich nu met de voetballer Zlatan Ibrahimovic, over wie Rob nog wel even snel opmerkt dat zijn naam "klinkt als een sjasliek". Een beetje flauw, iemands naam bespotten, maar zelfs Rob en Mariët is niks menselijks vreemd.
Op dat moment weet je als kijker: hier zitten twee journalistieke dieren. De Bob Woodward en Carl Bernstein van Nederland. Rob en Mariët hebben een panklare feitenkennis waar je als onnozele lezer, zoals ik en wellicht ook u, alleen maar van kunt dromen. Hun werk doen ze nauwgezet. Zo wordt bijvoorbeeld de "bepaalde reputatie die Sylvie had voor haar periode met Rafael" ondersteund met beeld. Een vak ADO-supporters zingt in dat fragment dat Sylvie "de hoer van Amsterdam" is. Nou, dan weet je het wel. Meer waterdicht bewijs heb je eigenlijk niet nodig.
Maar Mariët heeft ook een coachende functie, richting haar immer groeiende publiek. Wanneer er een foto wordt getoond van Rafael, Sabia en Sylvie samen, in een innige omhelzing, zegt Mariët: "We hoeven eigenlijk niets te weten, die foto zegt al heel veel."
En dat stemt gerust. Je hoeft soms niet diep te graven, om tot een duidelijk oordeel te komen. Zo ben ik zelf bijvoorbeeld bijzonder benieuwd wie de mens is die schuilgaat achter die keiharde onderzoeksjournaliste Mariët Oosterwijk. Of @jetsaid, zoals haar toch wel erg gevatte naam op Twitter luidt (gelukkig is er ook plaats voor luim en jolijt). Haar profiel op dit sociale medium vertelt ons een hoop. Zo is ze bijvoorbeeld doctorandus. Deze universitaire graad kan Mariët, gezien haar vlotte babbel, in allerlei studies verdiend hebben maar zij studeerde af in Romaanse talen en culturen. En kijk, dat komt van pas als onderzoeksjournalist van De Telegraaf inzake de Sylvie-gate. Want wat leert Mariët ons? De naam van de nieuwe vlam van Sylvie wordt niet uitgesproken als 'Zlatan', maar als 'Sjzjjjjlatan'. Een nuance, maar toch.
Verder is Mariët niet zo lang geleden bevallen van een kind. Volgens haar profiel is ze namelijk moeder en gezien haar nogal vormloze figuur zijn de overtollige kilo's er nog niet vanaf getraind. Je kunt nu eenmaal niet alles hebben. Dat blijkt wel uit het laatste weetje dat ik over haar boven tafel heb gekregen. Een feitje dat best vervelend is voor haar en wellicht zelfs belemmerend kan zijn in haar werk. Oosterwijk lijdt namelijk aan een seksverslaving. Dit is vooral duidelijk zichtbaar in het bewuste filmpje. Het is sneu voor Mariët dat ze, vlak voor het opnemen van het stukje, op het punt van klaarkomen stond. Gedurende de volledige 4 minuten en 51 seconden staat de 'Willem Oltmans van dit decenium' op springen. De gebalde knuistjes in het begin, het opgewonden toontje en het orgastische gehinnik leveren daarvoor afdoende bewijs.
Toch wil ik meer Mariët. Je gunt haar een groter podium. Een podium waarop ze niet alleen zaken als de Sylvie-gate behandelt, maar bijvoorbeeld ook de Euro-crisis. Er zijn nog zoveel kwesties niet opgelost waar Mariët, al dan niet bijgestaan door Rob Hammink, haar journalistieke tandjes in kan zetten. Wie zat er achter de moord op Pim Fortuyn? Weet Bush meer van de aanslagen op de Twin Towers? Was de eerste maanlanding wel echt? Allemaal vragen waar Mariët in een poep en een scheet antwoord op heeft. Als ze er maar een foto van heeft. Want dan hoef je eigenlijk niets te weten, zo'n foto zegt al heel veel. Alles eigenlijk.
