Cas, Robin en Diego

Voor Cas Flapper uit Bolsward komt een droom uit: hij mag met de Oranje-spelers het veld op tijdens Nederland - Kameroen. In de catacomben wrijft hij nog eens in zijn ogen. "Is dit echt?", vraagt hij zichzelf af. Op minder dan 10 meter staat zijn grote held: Robin van Persie. Een handtekening zit er, tot het grote verdriet van Cas, niet in. Robin zou 'm er 100% zeker één gegeven hebben. Maar van de FIFA mogen de jongens alleen meehobbelen richting het veld en moeten ze daarna opzouten. "Doei, dag, bye tot morgen en nu optiefen met je balverliefdheid", zo valt in de dubbele agenda van de FIFA te lezen. Een handtekening vragen aan de spelers, wie bedenkt zoiets mafs? En zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten, dus worden de jongens en meisjes van een jaar of 10 vooraf gefouilleerd. Opdat ze geen pennen in hun sok stoppen om stiekem toch een krabbel te scoren.
Het klinkt als een slechte grap maar dat is het helaas niet. Het verhaal kwam tot mij via radio 1 (te beluisteren in het media-overzicht rond 17.53 uur) en de Leeuwarder Courant.
Het is het bewijs dat de FIFA totaal vergeten is waar ze vandaan komt. Voetbal is terecht gekomen in de viezige vingers van Sony, McDonalds, Coca-Cola en andere kankerverwekkers. Maar, beste FIFA, jullie leven dan misschien niet van de centen maar wel bij de gratie van jongetjes en meisjes. Dromertjes die niets liever willen dan hun voetbalhelden van dichtbij zien. Helden die vervolgens gewone mensen blijken en ze een handtekening geven. Of iets aardigs tegen ze zeggen.
Mijn broertje kreeg ooit een bal van Bryan Roy tegen zijn knar. Bryan liep naar hem toe en gaf 'm een aai over zijn bol. "Gaat 't?", vroeg hij. Mijn broertje is het nooit vergeten. Zelf stond ik op de parkeerplaats van het Sparta-stadion ooit oog-in-oog met mijn Ajax-held Danny Blind. Ik zie het nog voor me.
Daarom vond ik het extra leuk om te horen dat Robin van Persie ook nog een wens heeft: Een handtekening van Maradona. Het lijkt me een schitterend beeld, straks in de finale. Van Persie loopt, vlak voor Nederland - Argentinie, naar Pluisje toe. Net voordat Diego een krabbel wil zetten op de wedstrijdbal, waarmee Robin Oranje de wereldcup bezorgt, slaat Sepp Blatter de pen uit de handen van El pibe d'oro. Maradona en Van Persie bedenken zich geen moment en hoeken Blatter neer. In naam van het voetbal en van die miljoenen jongens. Waar Diego en Robin er nog steeds twee van zijn.

Voor even aan kop

Het invullen van voetbalpools is nooit mijn specialiteit geweest. Dat wil zeggen, het inschatten van de juiste score. Het opschrijven op zich is het probleem niet, alleen zit ik vrij structureel naast de juiste uitslag. Dat komt door eigenschappen van mij die tamelijk irritant zijn: ik gok teveel op de verrassing en ik meen er een beetje kijk op te hebben. Vermoedelijk doe ik dat eerste (ik zweer het, het is niet bewust)zodat ik achteraf kan zeggen: zei ik toch, dat je op die Grieken moet letten. Maar ja, dat zul je dan net zien, in 2004 gokte ik op Portugal als nieuwe Europees kampioen en dus niet op Griekenland. Overigens is het voorspellen van de juiste eindwinnaar wel een kwaliteit van mij. Dat Brazilië (2002), Italië (2006) en Spanje (2008) het toernooi zouden winnen, zag ik allemaal aankomen. Alleen denk ik dat ik dit jaar met Engeland geen hoge ogen ga gooien.
En dat heb ik dan weer, want nu ga ik een keer wel goed in de twee pooltjes waarin ik meedoe. In beide spellen sta ik zowaar aan kop! Maar ja, voor hoe lang nog... Ik vrees het ergste. Daarom heb ik maar snel een screenshot gemaakt van het eervolle moment. Zodat ik straks, als ik op 11 juli in de grijze middenmoot ben geëindigd, kan zeggen: "gelukkig hebben we de foto's nog".

Nagekomen bericht: Inmiddels ben ik al gezakt naar plaats twee; Ik zei het toch!

Foto in een boek

Sinds enige tijd is foto's maken de hobby van mijn vader. Foto's van alles en nog wat in het algemeen en kiekjes van mensen die foto's maken in het bijzonder. Hij doet regelmatig mee aan fotowedstrijden. Dan stuurt hij een plaat op en hoopt dan opgenomen te worden in een expositie of in een boek. Laatst lukte hem dat wederom. Een mooie foto staat in het boek (en de expositie) Nieuwe groeten uit... Een kunst op zich, want meer dan 7000 mensen probeerden ook een plaatsje op de expositie te veroveren.
De foto van mijn vader laat een groepje buitenlanders zien dat op de foto gaat in een uitgestrekt bollenveld. Ook de andere prenten in het boek zijn de moeite meer dan waard. Alle kleuren en smaken komen aan bod. Het toont het Nederland zoals ik dat al mijn leven lang ken. Met mensen in alle kleuren, met verschillende geloofsovertuigingen, met verschillende gebruiken en uiterlijke kenmerken. Koop het boek dus snel. Want als er over 10 jaar, onder het bewind van die blonde racist, eenzelfde boek wordt gemaakt zal het grijs en saai aandoen. Zonder hoofddoekjes misschien maar ook zonder kraak en smaak.



Meer over het boek lees je hier.
Het werkje bestellen kan onder andere hier.

De eerste vaderdag cadeau's

Jaja, vandaag is het dan zover: mijn eerste echte vaderdag! En, man man, wat ben ik in de prijzen gevallen. De hoofdprijs was natuurlijk een door mijn zoontje (vandaag 5 maanden) gemaakt pennenpotje. 't Is een echte kunstenaar in de dop, die smurf. Maar ook de wondermok, de fles wijn en het dienblad met foto mochten er wezen! Kortom, weer een goede reden om blij te zijn dat ik vader ben.

't Zit 'm in de naam

In het uiterst betrouwbare foldertje De Telegraaf viel vandaag dit bericht te lezen. Moraal van 't verhaal: prima pikkie, die Boaz. Maar ja, dat zit 'm natuurlijk in de naam.

Basisschool op reis door gulle leerling
EINDHOVEN - De klasgenoten van een leerling die 1600 spaarde voor een schoolreis naar Euro Disney zijn donderdagochtend vertrokken naar het Franse pretpark.

Leerlingen van basisschool De Regenboog in Eindhoven gingen donderdagochtend met de bus op weg, meldt Omroep Brabant. De 12-jarige Boaz spaarde 1600 euro bij elkaar om zijn medeleerlingen mee te nemen.

De jongen moest drie jaar sparen om het reisje te kunnen betalen. Boaz kwam aan geld door halfedelstenen te verkopen. Zijn klasgenoten konden het amper geloven en de jongen heeft er een heleboel vrienden bij...

De winnaars zijn...

Zondag werden voor de zesde keer de DSO-Awards verdeeld. Zoals ieder jaar was het weer een groot feest voor de hele DSO 5-familie.
Hoewel de gezelligheid voor alle aanwezigen aanvoelde als één grote Kinder Surprise, vielen de volgende mensen nog eens extra in de prijzen:

Beste speler: Wouter Kinkel
Talent van het jaar: Ramon Pavon
Het tegeltje: Marco de Bluts
Doelpunt van het jaar: Camillus Overmeire
Jaap-bokaal: Camillus Overmeire
Roestige Spijker: Herman van den Hatert

DSO-Awards: The nominees are... (deel 3)

Twee categorieën had ik nog niet aan uw voorgesteld: De Roestige Spijker en Het talent van het jaar. Dit zijn de genomineerden:

Roestige Spijker
Dit jaar is de Roestige spijker een combinatieprijs van de hardste overtreding en de Lourdes-award. De wat? Yep, de Lourdes-award: voor mensen die wonderbaarlijk zijn genezen & teruggekeerd. toch is één ding duidelijk: Er worden te weinig doodschoppen uitgedeeld. En da’s jammer, laten we wel wezen.

Herman van der Hatert
Had bloed zitten op plekken waarvan de meeste mensen niet eens wisten dat ze ze hadden: zijn tweede en derde ruglaag. En gewoon nog leven hè, die Herman. Sterker nog, hij speelt weer. ’T Is een bikkel, en dat zal hij altijd blijven.

Stefan ‘kleine Bert’ Wisgerhof
Nooit te beroerd om een kk-schop uit te delen. Dit jaar had hij ook weer een paar prachtexemplaren (vraag dat die jongens van Oosterheem maar). Waarvoor trouwens nog dank, namens de vereniging van gezamenlijke zorgverzekeraars. Incasseren is overigens niet zijn sterkste kant. Bij het minste of geringste tikje, stapt hij eruit. Om de volgende wedstrijd weer doodleuk een basisplaats op te eisen. Op donderdag is Bertje er vaak niet. De jury vermoedt dat hij dan naar Lourdes is. Of naar Jolanda in Tiel, of waar die hoer tegenwoordig ook spreekuur houdt.

Simon van Herpen
Begon het seizoen al lekker met een gebroken middenhandsbeentje. Keerde terug als spits en liet even zien hoe dat moet, doelpunten maken. Na de winterstop ging hij over de knie bij de mastodont van de snoeiharde overtredingen: Wouter Kinkel. Het gevolg: een paar weekjes manklopen. Sloot het seizoen af met een spierontsteking, waarover wellicht later meer. Toch is ie er gewoon weer bij in het nieuwe seizoen. Tenminste, als hij het haalt.

Wouter Kinkel
Hij zou iedereen teleurstellen als hij niet voor deze prijs genomineerd was. Hij schopt soms sneller dan zijn schaduw en kan er dus oprecht weinig aan doen dat hij iemand pijn doet. Maar afgezien van de overtredingen: Wout weet wat de mouwen opstropen is. Soms op het randje, soms erover. Vraag dat die spits van DSVP maar. Of die van rechtsbuiten van SVC, die aanvallende middenvelder van Valken en die linkeraanvaller van Rijnsburg en die vrije man van…..


Talent van het jaar
Wie geeft het in ademnood verkerende sterrenensemble de broodnodige mond-op-mond-beademing? Wie is hét talent van dit jaar en gaat volgend jaar doorstoten.

Jan van Rijn
De jury vond het nogal stil op het veld. Niet gek, want het beste werkpaard van de koninklijke DSO 5-stal moest grote delen van dit seizoen aan zich voorbij laten gaan. Volgend seizoen zal hij weer zwoegen, schelden, zweten, tieren en sjouwen. We hebben het zo gemist.

Ramon Pavon
Slechts een paar wedstrijden deed ‘Paf’ mee met DSO 5. Daarin kwam zijn klasse al aan het licht. Goed nieuws: de doelpuntenmachine zelf was niet tevreden. Dat schept verwachtingen! Wij noteren vast voor het nieuwe seizoen: Pavon, 30 doelpunten. Maar Ramon, wees niet bang, 29 zou ook best OK zijn.

Peter Diekman
Diekman = nu nog lichter! Het zou een mooie reclameslogan zijn. Voor een frisdrankje ofzo. Maar ook voor een nieuwe, herboren voetballer die kilo’s afviel. Met, zoals Evert ten Napel dat zou zeggen, graniet in zijn schoen. Een voetballer die in zijn paar wedstrijden voor DSO 5 al liet zien dat hij een meerwaarde is. Kortom, een goede slogan voor Peter Diekman.

Peter Menheere
Blessureleed achtervolgde Menheere in de slotfase van de competitie. Af en toe een helftje ging wel, maar hele potjes niet meer. Jammer, want in de helftjes dat hij speelde was alles prima georganiseerd achterin. Volgend seizoen gaat hij dat weer fit doen, de boel regelen. Dat staat voor de jury vast.

Michael de Wit
Hopelijk zijn de doelnetten op het nieuwe DSO-complex stevig geknoopt. Ook is het trouwens te hopen dat de buurtsuper van Benthuizen vliegtuigglas in zijn kozijnen heeft zitten. Michael de Wit schiet namelijk snoeihard, maar niet altijd even zuiver. Aan dat laatste wordt gewerkt. Het nieuwe zwaargewicht in de DSO-bijt liet zich dit seizoen al regelmatig zien en in het komende seizoen zal dat vaker gebeuren.

DSO-Awards: The nominees are... (Deel 2)

In totaal zijn er zondag 6 bekers te vergeven. Gisteren gaf ik u de kanshebbers voor de Jaap-Bokaal en het Doelpunt van het jaar. Hierbij de volgende 2: De Speler van het jaar en Het Tegeltje.


Speler van het jaar

Wouter Kinkel
De kuisheidsgordel om de mooie maagd die DSO 5 is. Kabouter Kinkel ploetert voort, hoe de rest ook aankloot. Het mocht uiteindelijk allemaal niet baten want de mooie maagd werd dit seizoen toch onteerd. Hoe goed en stevig die gordel ook zat bevestigd.

Harald Huurman
Aan voetbalkwaliteit heeft het Handige Harry nooit ontbroken. Alleen soms (mogen wij dat zeggen? Ja, dat mogen wij zeggen) aan een beetje extra inzet. Voor een doodschop was Har nooit te beroerd, daar niet van. Maar wel voor een sprintje terug met aanpalende sliding. Tot dit seizoen. Xavier, Wouter, Simon & co, ze schrokken zich allemaal de neten. Wie was die man die op zaterdagmiddag ineens ballen kwam wegkoppen? Juistem, onze Har. Daarom dus, een welverdiende pluim en dito nominatie voor speler van het jaar.

Jos Brug
Als nonchalance een berg zou zijn, is Jos Brug de Matterhorn. Je weet wel, die Zwitserse Alpenreus met zo’n geinig edoch stijlvolle hoek erin. Want Jos is dat dus ook, stijlvol nonchalant. Overstapje, pannaatje, achteloos hakje, het is typisch Brug. Kost je een paar doelpunten per seizoen maar het levert ook mooie momenten op. In zijn linkerbeen zit trouwens een TomTom, die de ballen precies daarheen brengt waar ze heen moeten. Dat levert weer wat goals op.

Lars Overmeire
Lars is als voetballer een mengeling van Berry van Aerle, Stevie Wonder en Dirk Kuyt. Hij heeft de techniek van Van Aerle, het inzicht van Stevie Wonder maar compenseert dat allemaal met de vechtlust en het loopvermogen van Dirk Kuyt. Als DSO 5 op apengapen ligt, trekt de Goedlachse Marinier nog even wat registers open. En natuurlijk, soms schiet hij die voorzet richting het struikgewas, maar hij komt tenminste in de positie om een voorzet te geven


Het tegeltje

Marco de Bluts
“Had je ze tijdens de training aan?”
Camillus is zijn voetbalschoenen kwijt. Marco helpt, via slim doorvragen, met zoeken.

Xavier van Middelkoop
“Nee, ik ben geen weekend weg, alleen zaterdag.”
Camillus is witheet. Ter elfder uren kondigt Xavier aan niet aanwezig te zijn tijdens de wedstrijd in verband met ‘een weekendje’ weg. Xavier stelt echter prijs op een correcte weergave van de feiten.

Erik Veldink
“Wayne Bridge, dat is toch de Engelse neef van Jos?”
Veldink licht de doopceel van Jos Brug.

Rob Lentz
“Ik heb de intentie om te komen.”
Rob Lentz heeft er eigenlijk al het hele seizoen zin in.

DSO-Awards: The nominees are... (Deel 1)

Ondanks een jaar vol stuitend slecht voetbal en dito prestaties worden ook dit jaar weer de DSO-Awards uitgereikt. In drie delen zal ik de genomineerden voor de verschillende prijzen aan u voorstellen:

Doelpunt van het Jaar

Erik Veldink maakt de 2-1 tegen Oosterheem
Dat DSO vrij eenvoudig van sv Oosterheem won lag vooral aan wondersmurf Erik. Binnen een minuut boog hij een achterstand om in een voorsprong. Vooral de tweede goal was een plaatje. Die was van heel ver, in een boog over de lange keeper. Zoals dat hoort, maar zelden gaat.

Marco maakt de 2-1 tegen Valken
Het was weer eens zo’n dag dat bij De Bluts heel veel lukte. Hij maakte twee prachtdoelpunten tegen koploper Valken ’68. De tweede was de mooiste. Vanaf zo’n 20 meter schoot hij het leer prachtig hoog langs de goalie.

Camillus maakt de 1-0 tegen SEV
De wonderen van 2010 tot nu toe:
• Een vliegtuig stort neer. Iedereen is dood, behalve één Nederlands jongetje.
• Alles trilt en stort in in China. Na een week kruipt er onder het puin nog een klein kindje vandaan.
• Camillus Overmeire krijgt in de wedstrijd tegen SEV de bal op de rand van het 16-meter gebied aangespeeld. Met een bekeken bal verschalkt hij de keeper in de verre hoek: 1-0. Met nog 2 minuten te spelen.
• DSO verliest de wedstrijd tegen SEV met 2-1 in de resterende minuten.

Firmin tegen Forum Sport
Scoorde Firmin tegen Forum? Nee, dat niet. Maar hij raakte de paal op zo’n schitterende wijze dat je het voetbal onrecht zou aandoen om het moment niet te noemen. De zoon van legde de bal met gevoel over de te ver uit zijn doel staande doelman van Forum. Zonder het bedoelde resultaat dus. Maar ook dit resultaat, de paal, mocht er wezen.

Michael de Wit knalt de 2-2 binnen tegen SVC
Een daverende vrije trap van Michael de Wit brengt DSO naast het immer kankerende SVC. In de laatste minuut scoort De Wit trouwens nogmaals. Maar zijn eerste goal is zeker de mooiste.

Robbert Zwarteveld maakt de 0-3 tegen Rijnsburgse Boys
Robbert Zwarteveld genomineerd voor de mooiste goal: het is adel verplicht. Ook dit jaar maakte hij weer een beauty. Tegen Rijnsburg verschalkte hij de keeper met een geniaal boogballetje. Soepele, lichte voetbeweging en hop, zo over die arme jongen tussen de palen. Zelfs de tegenstander klapte ervoor

Jaap-Bokaal(Prijs voor de domste, onhandigste of klungeligste actie van dit seizoen)

Ramon Pavon & Peter Diekman degraderen twee keer
De Peppi & Kokki van DSO 4 kwamen het vijfde helpen in de beslissende fase van de competitie. Ze deden het met verve, dat moet gezegd. Jammer genoeg mocht het niet baten en werd DSO 5 derde van onder. Ook met DSO 4 liep het slecht af: gedegradeerd en opgedoekt. Het duo is twee maal een klasse afgezakt in één seizoen. Wellicht vallen ze toch nog in de prijzen en ontvangen ze de Jaap-bokaal voor deze (wan)prestatie.

Wouter Kinkel stuurt een SMS
Of Wouter zijn vriend Michael de Wit even op de hoogte wou stellen van de uitslag van DSO – DSVP, was de vraag. Geen probleem voor de Kink, die sneller SMS’t dan zijn schaduw. En dus tikte hij na afloop op: “1-0 verloren. Zwarteveld mist pingel in de laatste minuut.” Info die klopt, daar niet van. Maar het was wel zo eerlijk geweest om dan ook even te vermelden wie die winnende 1-0 voor DSVP op het bord had gezet: hijzelf.

Carsten Blewanus pakt verkeerde ski’s
Wie de ski past trekke hem aan, zo luidt een oud-Duitse tegelspreuk. Zo dacht Carsten er ook over en dus nam hij het eerste de beste paar sneeuwschuivers die hij zag staan mee uit het rek voor het hotel. Eenmaal bovenop de berg kwam hij erachter dat het helemaal niet zijn ski’s waren. Gevolgen:
1. Teamgenoten lagen in een deuk.
2. Carst kon het hele tiefuseind terug.
3. Latjes-eigenaresse Eva Braun boos.
4. Een Jaap-Bokaal?

Bert van der Wees fietst om
Wat weinigen weten: Al jarenlang is Bert groot fan van Louis Davids. U weet wel, die dinosauriër die faam verwierf met de inhaker: ‘Een reisje langs de Rijn’. Wou Bertje ook eens doen, zo’n reisje langs de Rijn. Maar ja, het werd: ‘Een reisje langs de Vliet, Vliet, Vliet, dat vergeet je je leven niet, niet, niet.’ Bert miste op zijn fiets een tunneltje, reed mijlenver om en kwam maar nipt op tijd aan bij Haaglandia om zijn inmiddels vertrouwde wijze de vlag te hanteren. Al snel bleek overigens dat Bert niet de enige was die iets gemist had. Haaglandia maakte gehakt van het rood-groene sterrenensemble.

Camillus Overmeire luistert zijn voicemail
De grote kale leider was boos. Er werd niet eens meer afgebeld bij trainingen, zelfs niet door De Kist. Foei! Na aandringen van het handjevol lieden, besloot El Plato zijn voicemail toch maar even af te luisteren. Geen slecht idee. Vodafone bleek al bijna door de opslagruimte heen te zijn, omdat de drievoudig Nederlands sms-kampioen C. Overmeire zijn berichten al tijden niet had beluisterd. In het halfuur dat volgde hoorde El Capitano een slordige 198 berichten de revu passeren. Daaronder ook een afmelding van zijn keeper.

Klaar voor het WK

Arjen Robben moest nog even zin maken, zo zei hij. Kan gebeuren natuurlijk, voor dat salaris. Gelukkig is Boaz er nu al helemaal klaar voor. Dus Bert, je kunt altijd bellen als je een watervlugge rechts- dan wel linksbuiten nodig hebt.