Against Me! in Bitterzoet

Bitterzoet in Amsterdam is een bar in hartje centrum. Je slaagt er makkelijker in om ongetraind twee ultra-marathons achter elkaar te lopen, dan met de auto voor de deur van deze horeca-uitspanning te parkeren. Alleen een man met een uitstekend gevoel voor zowel richting als zijn bolide, stuurt zijn heilige koe eerst door de nauwe straten langs de grachten om zijn vierwieler nog enigszins op loopafstand in een nauw parkeervak te proppen. Dan is het even zoeken, logisch nadenken en afgaan op het natuurlijke kompas (lees Google Maps) en je staat in een kleine, knusse ruimte die op gezette tijden dienst doet als poppodium. Zo ook donderdag 30 april toen punkrockband Against Me! er optrad.
Met Against Me! is iets bijzonders aan de hand. De groep had tot 2012 een mannelijke zanger en sindsdien een vrouw. En nu komt het opvallendste: het is nog steeds dezelfde persoon. Tom Gäbel liet zich 3 jaar terug volledig transformeren tot Laura Jane Grace. Van kop tot edele delen ging onder het mes. Goddank voor de fans van zijn/haar raspende maar voor punkbegrippen steengoede geluid, lieten de plastisch chirurgen haar stembanden onberoerd.

Ook in het tot de nok toe afgeladen tentje aan het Amsterdamse Spui is Laura stemtechnisch op haar best. Vanaf opening 'Teenage Anarchist' (waarvoor ik net op tijd binnen ben) tot afsluiting 'Black me out' maakt Against Me! er één groot rockfeest van.

Een geheim van de onverwoestbare live-reputatie van de band is speelplezier.  De lach is niet van de gezichten van de bandleden af te slaan. Al moet ik eerlijk zijn: niemand die het probeert. Voor meppen is geen tijd. Vanaf het moment dat Against Me! op het podium verschijnt wordt er in een onwaarschijnlijk tempo doorgespeeld. Veel nummers van 'Transgender Dysphoria Blues', het laatste album van de band uit Gainesville (Florida), dat vrijwel volledig gaat over de geslachtsverandering van Tom Gäbel. Uiteraard worden ook populaire tracks van succesalbums 'New Wave' en 'White Crosses' niet overgeslagen, evenals oudere publieksfavorieten zoals 'Cliché Guevara' en 'Pints of Guinness make you strong'. Het geluid in Bitterzoet kan wel wat beter, maar niemand die erom maalt. We staan hier niet te luisteren naar de Berliner Philharmoniker, maar naar onversneden stoere mannenmuziek gespeeld door een onwaarschijnlijk stoere vrouw.
Als je Laura op dat podium ziet stralen, ben je geneigd te denken dat zo'n geslachtsverandering zo'n gek idee nog niet is. Ze is het geluk in eigen persoon. Maar vergis je niet! Je auto binnen de lijntjes parkeren in de buurt van Bitterzoet was je als vrouw niet gelukt en de weg vinden al helemaal niet. Dan had je toch maar mooi het concert van Against Me! gemist. En dat wil je niemand aandoen.

Laura sluit af met een potje crowdsurfen

De setlist, exclusief toegiften