Vaderdag verwennerij

Zondag vierde ik mijn 2e Vaderdag. Dat mannen (en vrouwen ook, trouwens) zeggen dat het voor hun niet hoeft, Vaderdag, daar snap ik voorlopig niets van. Het is toch heel leuk, die verwennerij. Overigens zijn het niet zozeer de cadeaus die zo leuk zijn aan Vaderdag, maar meer het besef dat er een speciale dag is voor vaders. En dat ik daar nu dus bij hoor: het stille venootschap van papa's.

De score van dit jaar liegt er niet om; een door Boaz versierde wasknijper, een door Susanne en Boaz gemaakte placemat en een mooie zwembroek. Driewerf hulde!

PS. U zult misschien zeggen: wat gek dat alle foto's op z'n kop staan. Dat ben ik helemaal met u eens, maar blijkbaar vindt mijn weblog het heel normaal. Helaas ben ik overgeleverd aan de nukken van deze website.