Die ene foto...

Het was een prachtige tweet van Eric Corton, de vriendelijke 3FM-versie van Mart Smeets: "Jongen slaapt bij papa en mama... #Syrië #heartbreaking". Na zo'n tekstje moet je wel heel onverschillig zijn om niet op de link te klikken. Bij een ieder die de bijgevoegde foto bekeek en beschikte over enig gevoel, liepen de ijskoude rillingen over de rug. De plaat was inderdaad hartverscheurend (Corton tikte dat zelf al, maar dan wat mondainer dan ik doe. Het blijft immers een man van de wereld, die Eric). Enfin, kijk zelf maar:

Misschien komt het omdat ik zelf vader ben, maar mijn gedachten gaan bij het zien van zo'n foto met me aan de haal. Ik zie voor me hoe de supermarktoorlog in Nederland volledig uit de hand loopt en de legers van Jumbo en AH bloedbaden aanrichten in buurten die de C1000 welgevallig zijn. Ik zie voor me hoe mijn kinderen zo een nacht doorbrengen omdat ik en mijn vrouw, als trouwe C1000-klanten (vanwege die euroweken) zijn geslachtofferd. 

Al gauw bleek dat het in scène gezet was. Het jongetje is geen wees maar het neefje van fotograaf Abdul Aziz. Het was die man die het kiekje nam in Saudi Arabië, als onderdeel van een kunstproject. Hij plaatste de afbeelding op Twitter en Facebook en vervolgens werd er daar een andere draai aan de plaat gegeven.

Toen bekend werd dat het Corton had bestaan deze foto te twitteren, verzamelden de reaguurders aller landen zich om hem de les te lezen. De reacties samengevat: hij was 'naïef geweest' en dus 'er ingetrapt'. Grotere onzin lijkt me niet denkbaar. Dat er duizenden volwassenen en kinderen omkomen in Syrië is glashelder. Dat de situatie in het Arabische land deprimerend is ook. Een dergelijke foto zou dus heel goed mogelijk zijn. Daarom moet hij gezien worden. Als het dan niet de 'World Press Photo' van 2014 is, dan is het sowieso het meest aansprekende kunstproject van het jaar.
Nu al.