Het had niet eens veel gescheeld of ik had ooit interlands achter mijn naam gehad. Niet voor Nederland uiteraard, daarvoor heb ik nooit het talent gehad. Maar bij Liechtenstein, Andorra of de Cookeilanden had ik zeker wel kans op een cap gemaakt. Althans, zo dacht ik er enige tijd over. Ik was keeper in het eerste van DSO, een team in de 2e klasse van de KNVB. Een redelijk amateurniveau, niet meer dan dat. In Nederland zijn er dan zo'n 1000 keepers te vinden die beter zijn. Maar de competitie van Amerikaans-Samoa of Djibouti schatte ik een stuk lager in. Samen met een paar teamgenoten hadden we dus ooit een plan om ons in een dergelijk land aan te melden, die nationaliteit aan te nemen en zodoende uit te komen voor de voetbaltrots van dat land. Het bood de kans om te spelen voor volle stadions in Ivoorkust, Australië of misschien wel in De Kuip."En dan nu de opstelling van San Marino. In het doel, met nummer 1: Simon van Herpen..." Uiteraard ontstonden deze plannen vooral in de voetbalkantine, na de nodige versnaperingen. Echt serieus werd het allemaal nooit.
Ook Bobby Shillinde is nooit international geweest. Hoewel hij dus wel is opgeroepen voor het nationale voetbalteam van Botswana. Op 23 maart 2013 tegen Ethiopië (uit, altijd lastig) zou Shillinde zijn debuut kunnen maken voor 'de Zebra's'. Dat hij uiteindelijk zijn debuut niet zal maken, is niet vreemd. Dat hij door de bondscoach werd geselecteerd des te meer: Bobby Shillinde bestaat namelijk niet. Achter die naam verschuilt zich een fantast die zich via internet een weg in het de het team van de nummer 122 op de huidige FIFA-lijst heeft weten te bluffen.
Bobby voetbalt in het tweede team van het vermaard AFC Wimbledon. Al 8 keer deed hij mee in het eerste. Met succes, want de 21-jarige geboren Botswaan werd in de Engelse League Two zelfs eens gekozen in 'het team van de week'. Het bewijs twitterde de rechtermiddenvelder, die ook als aanvaller uit de verf komt, mee: een plaatje van het sterrenteam van die speelronde, met daarin zijn naam. Het bleek het werk te zijn van photoshop. Zoals alles bij Shillinde een grote grap was. De foto's van een door zijn teammaten gesigneerde bal, tweets over trainingskampen waar hij naartoe zou zijn geweest en zelfs een interview met een krant uit Botswana; het was allemaal quatch. Sterker nog: Wimbledon heeft helemaal geen tweede elftal.
In Engeland genieten ze van de grap. Op de tribunes van Wimbledon wappert de vlag van Botswana tijdens iedere wedstrijd. En ook coach Simon Bassey ziet de humor ervan in. Na de gewonnen wedstrijd tegen Aldershot twitterde hij: "Geweldige overwinning! En dat zonder onze sterspeler Bobby Shillinde."
Alleen in Botswana weten ze niet zo goed wat ze aanmoeten met de situatie. Ze hebben het volk wijsgemaakt dat er 'paspoort problemen' zijn. Daarom doet Bobby niet mee. Wij weten wel beter.
Hopelijk keert de man (of vrouw) die schuil gaat achter Shillinde nog eens terug. Desnoods onder een andere naam. Als keeper van Liechtenstein, Andorra of de Cookeilanden.
In plaats van mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten