Verder weg was het moderne voetbal nooit

In een week waarin weer een talentvolle tiener van Feyenoord aan het poeprijke Manchester City werd verhandeld en waarin duidelijk werd dat de flappen nog steeds bepalen wie er doorgaan in de Europese voetbaltoernooien, toog ik met vrienden Erik en Aschwin naar Antwerpen. Doel: een bezoek aan het Bosuilstadion, het behoorlijk aan de tand des tijds onderhevige stadion van de roemruchte club Royal Antwerp FC. Het team dat wordt gecoacht door Jimmy "JFH" Hasselbaink, oud-spits van Chelsea.

Het voormalig doelpuntenkanon moet zich in een omgekeerd universum wanen want Antwerp FC (vaak RAFC genoemd) is alles wat Chelsea niet is. Iedereen die weleens wil zien hoe voetbal er in de jaren 70 uitzag, kan ik een bezoek aan de club van 't Stad van harte aanbevelen. Het is slechts iets meer dan een uur sturen vanuit Zoetermeer, maar verder weg was het moderne voetbal nooit. Kunstgras, een stadion met een dak dat dicht kan, pauze-acts, plastic betaalkaartjes: bij RAFC vind je het niet. Ze verkopen er zelfs 5 verschillende merken bier, wat wil een mens nog meer!?!

Het Bosuilstadion is prachtig in al zijn lelijkheid. Het staat op instorten en het in 2 woorden omschrijven is vrij makkelijk: 'oude tiefuszooi'. Eén tribune is reeds afgekeurd. Dat scheelt de club al gauw 1000 zitplaatsen, maar dat geeft niet want het stadion zit toch zelden vol. "In het begin van het seizoen kwamen er nog 11 tot 12 duizend mensen. Maar nu we niet meer meestrijden voor de prijzen zijn we blij met de helft," wist de potige dame van de kaartverkoop ons te melden.

Mooi van lelijkheid: De Bosuil

Ook tijdens de wedstrijd tegen koploper Westerlo was het bepaald niet uitverkocht. Het oplappen van de afgekeurde tribune heeft dus geen prioriteit, wat goed uitkomt: geld is er namelijk amper. Het maakt het stadion er alleen maar heroïscher op. Het dak van golfplaten, de roest die overal zit, de houten zitbankjes en het grasveld vol met hobbels en kuilen: dit is een voetbalstadion en geen moderne balzaal.

Hoewel het niet het belangrijkste van de dag was: RAFC won de bijzonder aardige wedstrijd van de koploper met 2-0. Dankzij een Nederlands doelpunt van Tano en dankzij de gouden hand van wisselen van 'JFH': allebei zijn invallers wisten het net te vinden. En passant werd er ook nog een wereldgoal gemaakt door de kleine Güvenc. Die kan je bewonderen door hier te klikken. 

In de verte wacht 'de Hel van Deurne.'

Ook al speelt Antwerp in de 2e klasse, het stamnummer 1 neemt niemand ze af!

Heel slim van de club: wie speelt op een knollentuin, leert daar goed op voetballen door te trainen op een knollentuin.

De geldschieters die er zijn, worden letterlijk als een opsteker voor de club beschouwd.

Antwerp en Manchester, 2 clubs met allebei hun eigen problemen.

De kwaliteit van het eten en de kwaliteit van het voetbal gaan ongeveer gelijk op.

Binnen! 2-0 Antwerp.

Meest gehoorde lied op de tribunes: "Hand in hand kameraden, hand in hand voor RAFC, geen woorden maar daden le-ven RAFC. "

Koploper Westerlo is geklopt!