Lijstjes van 2010: Mijn favoriete sportmomenten & foto's

10. Nee, ik vind stieren vermoorden ook geen sport. Maar zolang de Spanjaarden dat wel vinden, en de stieren voor dit soort schitterende acties zorgen, wil ik best een hand over mijn hart strijken. Het is te hopen voor deze matador dat hij van de herenliefde is of gewoon gek is op vuistneuken. Anders is het vrij krap, die hoorn in zijn reet.

9. Kijk, ik weet ook heus wel dat we het woord 'kulturverein' met een korrel zout moeten nemen. Sankt Pauli spuugt zogenaamd op het grote geld, maar er is bijna geen club die zo'n uitgebreide webshop heeft als Die Kiezkicker. Maar ach, what the hell! De club uit Hamburg promoveerde dit jaar naar de Bundesliga. Het feest werd luister bijgezet door veel punkbands uit Duitsland. Kijk, en dat is toch even wat anders dan die kutmuziek van Jan Smit of Dries Roelvink op je kampioenspartijtje.

8. Huilen van het lachen. Dat moest ik toen ik Tiger Woods zich in allerlei bochten zag wringen om zijn schuinsmarcheerderij recht te lullen. Op geheel Amerikaanse wijze werden alle registers open getrokken. Zelfs zijn bloedeigen moeder werd misbruikt om sponsors voor zich terug te winnen. Golf blijft knikkeren voor rijke mensen die te lui zijn om te bukken. Maar dit jaar werd het voor het eerst ook leuk voor mensen die van (echte) sport houden.

7. Ik denk dat het één van de eerste keren was dat er in Nederland zo massaal is gekeken naar een ijshockey-wedstrijd. De Olympische finale ging tussen thuisland Canada en de VS. Het werd een sportgevecht om nooit te vergeten. Te vergelijken met de duels tussen Fignon en LeMond, Nederland en Duitsland of Federer en Nadal. Heroïsch, dat was het. Canada won, dankzij de goal van Sidney Crosby. 

6. Maar weinig dingen maakten het WK 2010 leuk. Het gestuntel van Noord-Korea tegen Portugal was prachtig. Een betere wraak op de leiding in hun land is nauwelijks denkbaar. Maar het mooiste van het WK was toch wel Pluisje. Zijn juichen in die te grote pmaatpakken, het trainen met een sigaar in zijn hoofd en de persconferenties. Diego Maradona was altijd al een held en dit WK bewees hij waarom.

5. Hét wielermoment van 2010 komt uit de Ronde van Vlaanderen. Op de Muur van Geraardsbergen rijdt Fabian Cancellara weg bij Tom Boonen. Niet zachtjes, maar héél hard. Zelden zal Boonen zo in zijn hemd zijn gezet als op die dag in april. Alsof Usain Bolt 100 meter sprint tegen een bejaarde vrouw met een rollator. Alsof Vettel een wedstrijdje doet tegen iemand in een Fiat Multipla. Het is dan ook niet gek dat de wielerwereld niet spontaan begint te brullen van het lachen wanneer het gerucht opduikt dat de fiets van Cancellara met een motortje wordt aangedreven. Uiteraard blijkt dat onzin, maar iedereen die de beelden ziet gaat toch even twijfelen.

4. Dankzij Maarten Stekelenburg komt Nederland uiteindelijk in de WK-finale. Dat wordt makkelijk vergeten. Tegen Brazilië maakt hij de mooiste save van zijn leven. Oranje wordt een helft lang dronken gespeeld door de Kanaries, maar dankzij Stekelenburg gaat Nederland rusten met slechts een 1-0 achterstand. Met hulp van Sneijder en Maarten's blunderende collega , wint Nederland de wedstrijd. Het is de enige Oranje-wedstrijd waarvan ik heb genoten tijdens dit WK.

3. Nee, het WK was niet verkocht en de FIFA is niet corrupt. De wereldvoetbalbond doet alles uit liefde voor het spel. Daarom dus dat er nog steeds geen doellijn-technologie is. En vandaar dat, heel toevallig, Rusland en Qatar de WK's van 2014 en 2018 mogen organiseren. De WK-finale verloor Nederland maar laten we god op onze blote knieën danken dat we de WK-bid wonnen (door 'm te verliezen).

2. Ik denk niet dat ik iets hoef uit te leggen bij deze foto. Het meest huiveringwekkende sportmoment van 2010. In een soort trance zit je ernaar te kijken. En hoewel er dus geen gouden medaille bijkomt voor Nederland, besef je jezelf al snel: dit is misschien nog wel veel historischer.

1. Ze vergeten het vaak, bij de FIFA, Ajax, de KNVB, in de Champions League, bij Real Madrid, Coca-Cola, Heineken, Barcelona en Chelsea, maar dit is waar het allemaal om gaat: lekker ballen. Wat wordt er godvergete veel geld verdiend aan iets dat zo simpel is en toch zo mooi. De mooiste sportmomenten van 2010 hebben we gemist. Ze vonden plaats op straat. Of op zaterdagochtend om 8.38 uur op veld 4 van de plaatselijke club van Woubrugge of Schin op Geul. Of het gebeurde op het schoolplein of tijdens de gymles. Voetbal is van ons en voetbal is leuk. Dus Bert van Marwijk, mocht je meelezen, voetbal is niet: elkaar zakelijk de tiefus schoppen. En, Fred Rutten, voetbal is niet 'volwassen een 1-0 vasthouden in Almelo tegen het altijd lastige Heracles'. Voetbal is om van te genieten. Met volle teugen. Voor de mannen op het veld en de mensen op de tribune. De momenten dat ik dat deed, genieten van voetbal, zijn mijn mooiste sportmomenten van 2010.